Roestvrij staal 904L 1.4539

Standaard lasprocessen voor deze staalsoort zijn:

• TIG-lassen
• MAG-lassen van massieve draad
• Booglassen (E)
• Laserboonlassen
• Ondergedompeld booglassen (SAW)

Bij de keuze van het vulmetaal moet ook rekening worden gehouden met de corrosiespanning. Vanwege de gietstructuur van het lasmetaal kan het gebruik van een hoger gelegeerd vulmetaal noodzakelijk zijn. Voorverwarmen is bij dit staal niet nodig. Een warmtebehandeling na het lassen is normaal gesproken niet gebruikelijk. Austenitische staalsoorten hebben slechts 30% van de thermische geleidbaarheid van niet-gelegeerde staalsoorten. Hun smeltpunt ligt lager dan dat van niet-gelegeerd staal. Daarom moeten austenitische staalsoorten met een lagere warmte-inbreng worden gelast dan niet-gelegeerd staal. Om oververhitting of doorbranden van dunnere platen te voorkomen, moet een hogere lassnelheid worden toegepast. Koperen steunplaten voor een snellere warmteafvoer zijn functioneel, terwijl het, om scheuren in het soldeermetaal te voorkomen, niet is toegestaan ​​om de koperen steunplaat aan het oppervlak te smelten. Dit staal heeft een veel hogere thermische uitzettingscoëfficiënt dan niet-gelegeerd staal. In verband met een slechtere thermische geleidbaarheid moet een grotere vervorming worden verwacht. Bij het lassen van 1.4539 moeten alle procedures die deze vervorming tegengaan (bijv. lassen in achterwaartse richting, afwisselend lassen aan weerszijden met dubbele V-stomplas, toewijzing van twee lassers wanneer de componenten dienovereenkomstig groot zijn) met name in acht worden genomen. Voor productdiktes groter dan 12 mm verdient de dubbele V-stomplas de voorkeur boven een enkele V-stomplas. De ingesloten hoek moet 60° - 70° zijn, bij MIG-lassen is ongeveer 50° voldoende. Een opeenhoping van lasnaden moet worden vermeden. Hechtlassen moeten op relatief kortere afstanden van elkaar worden bevestigd (aanzienlijk korter dan deze van niet-gelegeerde staalsoorten), om sterke vervorming, krimpen of afbladderen van hechtlassen te voorkomen. De kopspijkers moeten vervolgens worden geslepen of in ieder geval vrij zijn van kraterscheuren. 1.4539 in verband met austenitisch lasmetaal en een te hoge warmte-inbreng bestaat de verslaving aan het vormen van hittescheuren. De verslaving aan hittescheuren kan worden beperkt als het lasmetaal een lager ferrietgehalte (delta-ferriet) heeft. Ferrietgehalten tot 10% hebben een gunstig effect en hebben in het algemeen geen invloed op de corrosiebestendigheid. Er moet een zo dun mogelijke laag worden gelast (stringer bead-techniek), omdat een hogere koelsnelheid de verslaving aan hete scheuren vermindert. Ook tijdens het lassen moet een bij voorkeur snelle koeling worden nagestreefd, om de kwetsbaarheid voor intergranulaire corrosie en verbrossing te voorkomen. 1.4539 is zeer geschikt voor laserstraallassen (lasbaarheid A conform DVS bulletin 3203, deel 3). Bij een lasgroefbreedte kleiner dan 0,3 mm respectievelijk 0,1 mm productdikte is het gebruik van vulmetalen niet nodig. Bij grotere lasgroeven kan een soortgelijk vulmetaal worden gebruikt. Door oxidatie binnen het naadoppervlak te vermijden door laserlassen door toepasselijk backhandlassen, bijvoorbeeld helium als inert gas, is de lasnaad net zo corrosiebestendig als het basismetaal. Bij het kiezen van een toepasselijk proces bestaat er geen gevaar voor heetscheuren voor de lasnaad. 1.4539 is ook geschikt voor lasersnijden met stikstof of vlamsnijden met zuurstof. De snijranden hebben slechts kleine, door hitte beïnvloede zones en zijn doorgaans vrij van microscheuren en dus goed vervormbaar. Bij het kiezen van een toepasselijk proces kunnen de smeltsnijranden direct worden omgezet. Ze kunnen vooral zonder verdere voorbereiding worden gelast. Tijdens de verwerking zijn alleen roestvrijstalen gereedschappen zoals staalborstels, pneumatische pikhouwelen enzovoort toegestaan, om de passivatie niet in gevaar te brengen. Het moet worden verwaarloosd om binnen de lasnaadzone te markeren met olieachtige bouten of kleurpotloden die de temperatuur aangeven. De hoge corrosieweerstand van dit roestvrij staal is gebaseerd op de vorming van een homogene, compacte passieve laag op het oppervlak. Gloeikleuren, aanslag, slakresten, ijzer, spatten en dergelijke moeten worden verwijderd om de passieve laag niet te beschadigen. Voor het reinigen van het oppervlak kunnen de processen borstelen, slijpen, beitsen of stralen (ijzervrij kwartszand of glasbolletjes) worden toegepast. Voor het borstelen kunnen alleen roestvrijstalen borstels worden gebruikt. Het beitsen van het eerder geborstelde naadgebied wordt uitgevoerd door onderdompelen en spuiten, maar vaak worden beitspasta's of oplossingen gebruikt. Na het beitsen dient er zorgvuldig gespoeld te worden met water.